KARA LİSANDA AŞK

II

Sevgili S.,

Caspar David Friedrich/ Wanderer above the Sea of Fog

Fırtınanın yaklaştığı haberiyle yaşamaktı bir süredir içinde bulunduğum ruh hali. Her şeyin kapanıp bir anda esintinin sarsıntı olabileceğini görüyor ve yine de bundan gizli bir haz duyuyordum. Güçlü bir girdap göz kırpıyor ve daha çok içine çekiyordu beni. Karanlıkların çekiciliğine kapılmamam olası değildi… Üstelik önceden gördüğüm bir düşün devamıysa…

Her şey Leipzig’deki konserde başladı. Derimin altına işleyen çığlıklar Karaburun harabelerinde dolaşan ıslıklara dönüştü. Melodilerle taşındığından olsa gerek, ıslıkları henüz sadece duyabildim.

Penumbra… Karanlıkta belirginleşir görüşüm hep… Bu gölge oyunlarında afallıyorum. Dozu azalarak karanlığa giden bölge bile kafamı karıştırmaya yetiyor. Özellikle bu sınırda belli belirsiz hayaletler dolaşıyor. An’ları eğip bükerek olmadık illüzyonlara neden oluyor. Görmenin düşlemek mi yoksa düşünmekten mi ibaret olduğunu bilmiyorum.

Kanlı canlı bir şekilde hayatıma sızıyor hayalet sınırdan. Düşlerimde onca zamandır isyan eden…Şimdi de sınırı geçip nefesimi derinlere kadar çekip bırakıyor. Vurgun yemiş gibi bir his yaratıyor ki durmak çok zor. Işık yok oluyor. Karanlık bağlıyor… Ligament.  

Bu şarkı zihnimde dönüp duracak, bu görüntü derinliklerimin altını çok önce oydu. Virga… 

Ayaklarını yere basmadan buharlaşan yağmur tanelerini izliyorum. Bunun neresindeyim ki ben? 

Yağmur ne zaman başladı gerçekten?

Üzerinde sarsıldığım toprağın bu dünyaya ait olmadığını biliyor ve katılıyorum fırtınalarına…

Bu yazıya ilham veren albüm:

MØL “Jord” (42:06)

Storm               

Penumbra        

Bruma              

Vakuum          

Lambda           

Ligament         

Virga                 

Jord                

MØL- JORD

Not: Bu yazı Lemur dergisinin Ocak 2019 sayısında yayımlanmıştır.